Niby tylko 28 km dookoła Jeziora Czorsztyńskiego okazało się prawdziwą próbą sił i charakteru. Zachwycenie trasą pomieszane z bólem (po „wypadku”). Trasa była dla Mnie nieosiągalna gdyby nie ogromny wysiłek rodziny i wsparcie rowerzystów na trasie.
Zacznijmy od początku, po dojechaniu do trasy rowerowej ogromny zachwyt, naprawdę piękne widoki (połączenie wody i gór w tle) i dopracowana, równiutka, asfaltowa ścieżka rowerowa. Liczne zakręty uatrakcyjniają przejazd i wraz z wiatrem, słońcem i ruchem „pompują” endorfiny :)
Niestety po paru kilometrach mój brak doświadczenia, fizyka (ach ta mechanika) decydują o zwielokrotnieniu poziomu trudności (walka z kontuzją). Rower inwalidzki z przystawka rowerową ma parę wad od których wolne są handbike (choć w części). Na początek, środek ciężkości zlokalizowany jest „wysoko” nad tylimi kołami, dodatkowo przednie koło (w stylu „kolarskiego”) jest siłą napędową ale niestety nie dociążoną. Na podjazdach nie dociśnięte przednie koło zaczyna się ślizgać uniemożliwiając wjazd :(, a czasami po zatrzymaniu na stromym podjeździe zaczyna się ześlizgiwanie do tyłu.
Do tego brak doświadczenia i niezredukowanie „odpowiednio” biegu przerzutki (brak możliwości redukcji przy dużym obciążeniu) zmusił mnie do próby zawrócenia , zredukowania biegu i ponownej próby podjazdu. Niestety nie powinno się tego próbować ostro zawracając przy dużym pochyleniu stoku bo wysoki środek ciężkości + siła odśrodkowa = :(, właśnie, właśnie a do tego osoby z niedowładem kończyn mają ten problem że stawów, ścięgien etc. nie chronią mięśnie :( - to nawet przy braku czucia boli ;(.
Nie łatwa decyzja o kontynuowaniu jazdy i odczuwanie każdej nierówności (na szczęście nie ma ich wiele, równy asfalt jest zbawienny) i dalej podziwiamy widoki.
Po przejechaniu zapory bocznej w Frydmanie zaczyna się obóz kondycyjno sportowy dla całej rodziny, podjazdy a w szczególności „Falsztyn”, zapadnie nam na długo w pamięci również tej „mięśniowej” ;).
Za to zjazdy to naprawdę wielka gratka i zapłata za przed chwilą poniesiony wysiłek.
Dodatkowymi atrakcjami są piękne zamki w Niedzicy i Czorsztynie.
My pokonujemy trasę pomiędzy nimi na promie, za wjazd i powrót na tresę z promu dziękuję pomocnym turystom :)
Zmęczeni ale i spełnieni pokonaniem kolejnego wyzwania wracamy do „Naszej” kwatery, a dla mnie zaczyna się nowa walka z urazami ale i tak pozostaje uczucie spełnienia i kolejnej przygody. No i pewność że czas zacząć walczyć o przeniesienie się z przystawki rowerowej na handbike.
Oj Velo Czorsztyn już nie mogę się doczekać Naszego ponownego spotkania ale, tym razem przy udziale handbike.
